تی شرت نستعلیق آریانی با طرح تهران (آستین بلند) M7-L3
پوشاک آریانی اولین تولید کننده تاپ ، تی شرت و البسه سنتی الیاف طبیعی با طرح های ایرانی ، اسلیمی و نستعلیق می باشد که با همکاری بهترین طراحان ایرانی و اساتید باتیک هند با استفاده از روشهای کلاسیک چاپ و بدون بهره گیری از هرگونه ابزار چاپ دیجبتال اقدام به تولید تی شرت و البسه با الیاف طبیعی از قبل پنبه ، پشم و ابریشم با کیفیت بالا نموده است.
آریانی البسه به کار رفته در محصولات خود را از کشورهای توسعه یافته نظیر کانادا ، آلمان و ترکیه تهیه می نماید. اکثر تی شرتهای آریانی از پارچه نخ- پنبه دورو تهیه شده که باکیفیت ترین پارچه موجود از لحاظ ثبات می باشد.
آریانی فعالیت خود را در زمینه طراحی تی شرت و البسه سنتی نستعلیق از سال 2001 شروع و تا به امروز به فعالیت خود در جهت ترویج و تبلیغ فرهنگ ایرانی در داخل و سایر کشورهای جهان ادامه داده است.
قسمت اعظم فعالیت کمپانی آریانی تا سالهای اخیر در خارج از ایران بوده اما با توجه به تقاضای بالای مصرف کنندگان ایرانی در داخل کشور و عرضه کم و گاها بی کیفیت البسه با طرحهای ایرانی و نستعلیق توسط تولید کنندگان داخل کشور، آریانی تصمیم به گسترش فعالیت خود در ایران گرفت و در راستای این هدف کمپانی آریانی اقدام به تاسیس یک واحد تولیدی البسه در کشور ترکیه با ظرفیت بالای تولید برای پاسخگویی به تقاضای مصرف کنندگان ایرانی نمود.
دلیل انتخاب کشور ترکیه برای تاسیس تولیدی آریانی موقعیت این کشور از لحاظ نزدیکی به ایران ، در دسترس بودن بزرگترین و بهترین تولید کنندگان نخ و پارچه در خاور میانه و دسترسی به خیاطان و طراحان خبره لباس می باشد.
آریانی امیدوار است گامی در راستای ترویج فرهنگ ایرانی برداشته وحمایت مصرف کنندگان محصولاتش را با ارائه البسه با کیفیت پاسخ دهد.
خریداران گرامی لطفا برای کسب اطلاعات در مورد سایز تی شرتهای آستین بلند ،آستین کوتاه و سایر محصولات آریانی به لینک زیر مراجعه کنید و سایز مورد نظر، قد و وزن خود را در قسمت پیام در فرم سفارش درج نمایید.
مورد توجه همکاران و تبلیغ کنندگان گرامی: این لینک فقط شامل تصویری در مورد سایزهای موجود پوشاک آریانی و جهت سهولت در انتخاب سایز البسه توسط خریداران محصولات ما می باشد و هیچ متن ،آدرس و شماره تماسی در آن درج نشده
با تشکر از انتخاب و توجه شما
پوشاک و تی شرت نستعلیق آریانی
درباره طرح : طرح تهران
دلیل انتخاب نام تهران از بین نام شهرهای ایران برای چاپ بر روی تی شرت موقعیت خاص فرهنگی، اجتماعی و جغرافیایی این شهر می باشد.
پیشینه تاریخی تهران
تهران برای نخستین بار توسّط ایل قاجار پایتخت ایران شد.
تهران در گذشته از روستاهای ری بوده و ری که در تقاطع محورهای قم، خراسان، مازندران، قزوین، گیلان و ساوه واقع شده به سبب مرکزیت مهم سیاسی، بازرگانی، اداری و مذهبی از قدیم مورد نظر بوده و مدعیان همواره این مرکز راهبردی را مورد تهاجم و حمله قرار میدادهاند. روستای تهران به واسطه برخورداری از مغاکها و حفرههای زیر زمینی و مواضع طبیعی فراوان و دشواری نفوذ در آنها پناهگاه خوبی برای دولتمردان و دیگر اشخاصی بوده که احتمالاً مورد تعقیب مدعیان قرار داشتهاند. از سوی دیگر، کاروانهای بزرگی که از محورهای مورد بحث عبور میکردند شکارهای سودمندی بودند و اغلب مورد حمله چپاول مردم بومی واقع میشدند. روستای تهران در واقع کانون چپاولگران و نهانگاه کالاهای دزدیدهشده بود و این وضع تا زمان شاه تهماسب صفوی که قزوین را به عنوان پایتخت خود انتخاب نمود ادامه داشت. تهران در برابر حملهٔ افغانها (پشتونها) ایستادگی زیادی کرد و به همین خاطر آنها پس از تصرف تهران این شهر را ویران کردند و باغها و تاکستانهای آن را از میان بردند در زمان نادرشاه تهران دوباره نام و نشانی یافت و در همین شهر بود که نادرشاه رهبران بزرگ شیعه و سنی را گرد هم آورد و پیشنهاد اتحاد اسلامی و رفع اختلافها را به آنها داد.[۲۷] تا پیش از کشف تمدّن قیطریّه و همچنین کشف آثاری در تپّههای عباسآباد، گمان میرفت پیشینهٔ تاریخی این شهر به همان آثار یافتشده در حوالی شهر ری محدود میشود، ولی اکتشافات باستانشناسی در تپّههای عباسآباد، بوستان پنجم خیابان پاسداران و درّوس، نشان داد تمام آبادیهای ناحیهٔ تاریخی قصران، دورهای درخشان از استقرار اقوام کهن و خلّاقیّتهای فرهنگی را پشت سر گذاردهاند در فارسنامهٔ ابن بلخی نیز که مربوط به سالهای ۵۰۰ تا ۵۱۰ هجری قمریاست. از شهر تهران به دلیل انارهای مرغوبش یاد شدهاست. اگرچه در آثار مکتوب کهن از تهران پیش از اسلام نام برده نشده است، امّا حفّاریهای باستان شناسی ۱۳۲۱ خورشیدی در روستای درّوس شمیران نشان میدهد که در این ناحیه، در هزارهٔ دوّم پیش از میلاد، مردمی متمدّن زندگی می کردهاند تهران در قدیم روستایی نسبتاً بزرگ بود که بین شهر بزرگ و معروف آن زمان، شهر ری و کوهپایههای البرز قرار داشت. نخستین بار نام آن در ذکر زندگینامهٔ ابوعبدالله حافظ تهرانی متولد ۱۸۴ خ. آمدهاست. پس از حملهٔ مغولان به ری و تخریب این شهر، تهران بیش از پیش رشد یافت و عدّهای از اهالی آوارهٔ ری را نیز در خود جای داد و مساحتش در این دوران به ۱۰۶ هکتار رسیده بود این منطقه در زمان سلسله صفوی به علّت اینکه بقعه سید حمزه جدّ اعلای صفویه در نزدیکی حرم شاهزاده عبدالعظیم قرار داشت و تهران نیز دارای باغهای خوش آب و هوا بود، مورد توجّه قرار گرفت. نخستین بار، شاه طهماسب اول صفوی در ۹۱۶ خ. هنگام گذر از تهران باغ و بوستان فراوان این شهر را پسندید و دستور داد تا بارو و خندقی به دورش بکشند، از شمال به میدان توپخانه و خیابان سپه، از جنوب به خیابان مولوی، از شرق به خیابان ری و از غرب به خیابان وحدت اسلامی (شاپور) محدود میشد، مساحت تهران در این دوران به ۴۴۰ هکتار رسید در دورهٔ شاه عبّاس اول (۹۶۶ تا ۱۰۰۷ خ.) پل، کاخ و کاروانسراهای زیادی بنا شد، در بخش شمالی برج و باروی شاه تهماسبی، چهارباغ و چنارستانی ساخته شد که بعدها دورش را دیواری کشیدند و به صورت کاخ (کاخ گلستان) و مقرّ حکومتی درآوردند.
نام تهران
در باره ی وجه تسمیهٔ تهران اختلاف نظر زیادی وجود دارد، پارهای از پژوهشگران «ران» را پسوندی به معنای دامنه گرفتهاند و شمیران و تهران را بالادست و پاییندست خواندهاند. برخی دیگر تهران را تغییر شکل یافتهٔ «تهرام» به معنای منطقهٔ گرمسیر دانستهاند، در مقابل شمیرام یا شمیران که منطقه سردسیر است و همچنین عدّهای بر این باورند که سراسر دشت پهناوری که امروز تهران بزرگ خوانده میشود در میان کوههای اطراف، گود به نظر میرسید و بدین سبب «ته ران» نام گرفت.
روستایی که پیشدرآمد شهر تهران بودهاست، پیش از اسلام نیز وجود داشته، امّا پس از اسلام بهتدریج نام آن معرّب گردیده و از تهران به طهران تبدیل شدهاست. امّا جغرافیدانان معروف آن روزگار نیز به املای تهران اشاره نمودهاند. همزمان با جنبش مشروطه، که تغییرات زیادی در ادبیّات و نگارش زبان فارسی به وجود آمد، رفتهرفته املای تهران رواج یافت و پس از تأسیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و تأکید آن بر املای تهران، املای دیگر (طهران) کاملاً منسوخ شد.